Bir seyr-ü sefere tanıklık ettiğim bu kitap, etkilendiklerim arasında yerini aldı. Bir insan ömrünce omzunda dünyayı taşıyarak nasıl çalışır nasıl var olur satırlarda hepsine tanıklık ettim. Nurullah Genç'in babasının vefatından bahsettiği bölümde ben de ağladım. Okumanızı tavsiye ederim.
Mazi tehlikeli sözcük, mazi ile muaşaka tehlikeli serüven. Mazi ile nerede ve nasıl irtibatlı anacağız? İşte büyük mesele. Ne kadar çok hatıra ve insan lakin biz neredeyiz?
Hayatta yitirdiğini yazıda bulmanın ama yazıda yitirdiğini hayatta bulamamanın yorgunluğu...Yazı vurgunu, yazı yorgunu. Yazıda mağlup. Yazıya mağlup.Kelimelere yüklenmiş sonsuz yanılgı. İkisinin arasında bir yer yok mu?