İnsan kaderine karşı öfke duyduğu vakit günahkâr mı olur? Şayet öyleyse, adalet terazisi un ufak olmuş bu hayatta, dışarıya sussa bile, kendiyle yalnız kaldığında bu günahı hiç işlememiş kaç babayiğit bulunur?
Kimi iyi geceler der - geceleyin
Ben gündüzün iyi geceler derim -
Hoşça kal - desin bana Gitmek -
İyi geceler olur gene cevabım -
Çünkü ayrılış, gecedir o,
Varoluş, o da şafak -
Kendisi, yüksekteki kızıllık
Adlı adınca sabah.
Unutulmaktan korkanın, içinde biriktirdiği yıllarca anıyla birlikte hâlâ burada yaşadığına, kendi sessizliğine gömülerek, bir başına ama yine de için için bir gün geri dönmesi beklenenin hayalini soldurmayarak ölümü beklediğine inandırdım kendimi.
O kokuyu içinize çektiğinizde sonsuzluk şarabından içmiş gibi oluyordunuz. O koku, sizi ölümsüz kılıyordu bir yandan; bir yandan da dünyada görüp görebileceğiniz en güzel şeyi gördüğünüzü, fazlasının zaten mümkün olmadığını söyleyerek, ölümsüzlüğü manasızlaştırıyordu.
Anladım ki aşk gözlerini kaybetmekti zaten. Sesini kaybetmekti, tümden kaybolmaktı Başkasının gözünden bakıp, ağzıyla konuşmaktı. Aşk yakalandığım en kişiliksiz hastalıktı.