“İşte bu dünyadaki her şey o kadar gölge.Perdenin bu tarafında hepimiz birer gölgeyiz aslında. Oyun gittiğinde bir püf!” ,muhayyel bir mumu söndürür gibi boşluğa doğru üfledi,”mum söner.Oyun biter.Bütün suretler de Karagözcünün kutusunda bir araya konur,kaldırılır.Geriye ne suret kalır ne perde.”
Sayfa 202 - Timaş