Sözlerin sıcaklığına aldanıpta kısa giyinip, yollarına düşüp, üşüttüğüm sahte bahar
Reader Follow Recommendations
Abinin biri vardı 40 yaşındaydı rakı masasında falan içerken elinde mutlaka bir fotoğraf olurdu, birkaç ay sonra bu abi vefat etti. Ailesi falan yoktu, evinde bir kutu çıktı. Kutunun içinde birkaç fotoğraf ve bir mektup vardı şey yazıyordu mektupta; "Hani sözümüz vardı birbirimize, elma şekeri yiyecektik birlikte. Öyle büyüyüp gidecektik, o kocaman lunaparklarda el ele dolaşacaktık. Hani hep derdin ya, saçlarını koklayıp yıldızları saymak istiyorum diye. Bir gün yapacağız." mektubun yanında küçük bir kağıt vardı orda yazan cümle şu anki içtiğim rakıya sebep. 'Bana bir sözün vardı ya Züleyha, 11 yaşında vermiştin ellerimi tutarken. Seninle yaşlanmak istiyorum, öleceksem seninle olsun istiyorum, bak bana söz ver eğer ben ölürsem 41 seneden evvel yanıma gelme, sen ölürsen de ben gelmeyeceğim. Neden 41 dediğimde, baban ve annenin 41 yaşında öldüğünü söylemiştin demiştin ya hani. İşte sen beni bıraktın ve gittin. Ben bugün 41 oluyorum. Bak şimdi babanın ve annenin öldüğü yaştayım Züleyha'm, yanında yer ayır kollarına geliyorum." başka kelama lüzum yok. Şerefine Süleyman abi, şerefine Züleyha abla, şerefinize içiyorum...
