Dünyada yaşıyoruz ama dünyadan habersiziz. Bir şekilde sıkıştığımız ; duygusu az, neşesi az, heyecanı az, basit ve küçük bir dünyada dışarıdaki büyük dünyayı fark edemeden, şaşırmayı unutmuş bir halde yaşıyoruz.
Zaman bizim mi ki yönetebilelim ? Zamanın akışı içerisinde ne sözümüz, nasıl bir gücümüz var ? Tanpınar'ın karakterleri gibi " hayatı kendi teknemizde yoğuracağımız bir hamur ' mu zannediyoruz?