Nikola Vaptsarov’un kısa yaşam öyküsü, yirmi altı seçilmiş şiiri, röportajları ve hayatından kareleri içeren biyografi tadında bir eser.
Vaptsarov’u Sofya edebiyat çevresindeki öteki şairlerden ayıran en önemli özellik işçi oluşudur. Kasabalıdır ve parti görevlisi olduğu son iki yılını saymazsak, hep işçi olarak çalışmıştır. Şiirlerinde kavga ve inanç kavramları oldukça baskındır. Vaptsarov, 23 Temmuz 1942’de kurşuna dizilerek öldürülmüştür. Bu kitap 1980 basımı ve basıldığı yıl Bulgaristan Halk Cumhuriyeti Devlet Konseyi Başkan Yardımcısı Georgi Cagarov kitabın önsözünde: “şair gerçeği konuştukça, öteden beri tiranlar için her zaman tehlikeli bir kişi olagelmiştir” der ve Vaptsarov’u, Nazım Hikmet’in ruh, ülkü ve şairsel kardeşi olarak tanımlar.
Kitap, basım ve çeviri olarak oldukça iyi. Son bölümünde Bulgar edebiyatında önemli yere sahip olan isimlerin görüşlerine de yer verilmiş, keyifliydi.
