Kitap Zweig’in kocasını aldatan bir kadın ve kadının yakalanması ile kendisinin, sahip olduklarının ve kaybettiklerinin arasında çalkantılarla dolu birkaç haftasını anlatıyor. Akıcı, sıkmayan ve merak uyandıran kısa bir roman.Kısa ama gerektiği etkiyi her zamanki gibi yine sert verir.
Altı çizilen cümlelerim ise;
"Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de olsa hiç bir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir." (syf. 45)
"Belki de insan en büyük utancı kendine en yakın hissettiklerine karşı duyar." (syf. 47
