Rabia
@4_Elyel_4
Master
70 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kader düzelebilir ve yetingenlik ondan çok şey talep etmez. Fakat ahmak her zaman ahmaktır ve ruhsuz bir hödük her zaman ruhsuz bir hödük olarak kalır. İsterse cennette çevresini huriler sarsın.
"En büyük mutluluk kişiliktir."
Çoğu zaman kader ve sahip olduklarımız hesaba katılsa da mutluluğumuz aslında kim olduğumuza, bizim bireyselliğimize bağlıdır.
Deha, melankoli ile akrabadır... Çok neşeli mizaçların zihinsel yetileri sadece yüzeyseldir.
Okur Takip Önerileri
Her insanın dışarıdan pek çok büyük kısıtlamaya maruz kaldığı, bu nedenle kısıtlamalardan yoksun bir hayatın mümkün olmadığı oysa doğru yerde uygulanan küçük bir öz kısıtlamanın sonradan dışarıdan gelebilecek pek çok kısıtlamayı önlenebileceği yönündeki kanaatimizi bu noktada güçlendirmek durumundayız.
Hiçbir şeyin keyfe, dışsal mutluluklardan daha az, sağlıktan daha fazla katkı sunmadığı bir gerçektir.
Ölçüsüz sevinç de, çok şiddetli acı da sadece aynı kişide bulunabilir. Zira her ikisi de karşılıklı olarak birbirlerine bağımlıdır...her ikisi de mevcut duruma bakılarak değil geleceğe dair öngörü de bulunarak üretilir.
Zenginlik, deniz suyuna benzer ne kadar içilirse o kadar susatır.
...ama en ağır akıl hastası olanlar, kendilerinde farkına varamadıkları akıl hastalığı belirtilerini başkalarında görmek isteyenlerdir.
Yüce amaçlara hizmet edecek güçte, bilinçli, özgür düşünceli kişiler yeryüzüne gelmese insanlığın geleceği o denli parlak olamazdı.
Çöküş Arefesinde Hun Toplumu
Boy devletlerinde, optimal kuvvetler dengesi, devleti meydana getiren boyların gücüne bağlıdır. Bu güçler zayıfladıkça, devlet de zayıflar; boylar güçlendiğinde ise devlet, ateş üstünde aşırı ısınan toprak kap gibi parçalara ayrılır. İşte, Hunlar’ın başına gelen de bu idi.
Hunlarda, kadınların politikaya karışmaları, onların Çin, Hindistan ve İran’da olduğu gibi hiç de aşağılanmadıklarının bir delilidir.
“Eşyaların cazibesi”, Hunlar’ı giderek daha fazla tüketime sevketti ve neticede, hayat tarzları değişti. Fakat bu tür değişimlerin neticelerinin görülmesi için çok beklemek gerekmeyecekti. İki üç nesil (50-75 yıl) sonra hepsi neredeyse dejenere olmanın kucağına itilmişti.