Aslında bu kitaba büyük bir beklenti ile başlamıştım, muhtemelen bu sebepten pek beğenmedim. Zaten öncesinde de bu kitaptan bahseden bir ileti paylaşmıştım. Her neyse, kitap hiç güzel ilerlemiyordu ve bunun sebebi macerasız olması değil tam aksine yaklaşık 1000 sayfalık bir maceranın 500 sayfaya sığdırılmasıydı. Yazar duyguları pek ifade edememiş üstelik, tabii bu benim görüşüm. 22. Bölüm'e kadar kitap her zamanki sıkıcılığı ile devam ediyordu. 22. Bölüm'e geldiğimde ilk defa bölüm başındaki şiiri beğendim, sonra bölüm su gibi aktı derken bitti kitap zaten. Yazar duyguları pek ifade edememiş demiştim, bu bütün kitap için geçerli fakat ne kadar ifade edememiş olsa da mektupları okurken gözümden bir yaş gelmedi değil. Güzel bir şekilde ifade edilseydi eminim ki hüngür hüngür ağlardım. Normalde 5 vereceğim bir kitap fakat sondaki dram sayesinde fikrimi değiştirerek 7 verdim.
