İnsan, kişiliğini yüzünde taşır. Kalp, yüze yansır. Bir insanın dışa vurduğu duygularının gerçekliği yüzüne yansıyıp yansımadığından belli olur...
Tükenen heveslerle geride kalmak ve yeniden birşeylere tutunmak büyük zahmet...
Gerçekten mutluluk aranmadığı oranda
bulunabilen bir duygudur. Çünkü aranan bir mutluluk açıkça bir kaygı ve hırs kaynağıdır...
İnsan Sinbad gibi, kesin kanıtlar olmaksızın kendini bir diğerinin şortunda emniyette hisseder bazen. Oysa güven, başlığın dürtü kadar kaygan bir zemindir. İnsan belki ahmaklığından belki ümitvarlığından o zemine güvenir. Kalbini açar. Kaygılarından soyunur. Kırılganlıklarını teslim eder. Ve ayağının katındaki zemin kayar; balık onu kırılganlıklarından vurur. Suya düşer insan. Hayatın kaldırma kuvveti vardır; insan boğulmaz. Ayakları yere değer. Bir başka başlığın sırtını güvenilir bir ada zannedene dek. Ve yine. Ve yeniden.
Böyledir ışığımızı kısanlar; önce idealleştirirler, sonra değersizleştirirler ve gözden çıkarırlar.
Gaslighting, bir tür duygusal istismar ve manipülasyon. Hevesinizin birileri tarafından sıklıkla kırıldığını hissediyorsanız, inançlarınızı ve gerçeklik algınızı sorgulamaya başladıysanız etrafınıza iyi bakın.