Bir kitap okudu
312 syf.
·
Puan vermedi
Aşk, kayıp yarının aranmasıdır ve onunla sonsuza kadar kaynaşma çabasıdır.
Okur Takip Önerileri
Yanındayım, diye fısıldadı. Her zaman yanındayım, yeniden kavuşana kadar...
Kız, en büyük düşmanın insanlar değil, içindeki nefret, dedi.
kızın sonsuz bir aşk sözü verdiğini duydu; ölüm son değil, bir araya gelecekleri yeni bir varoluşun başlangıcıydı.
Onunla –içinde– konuşan ses, aşkın sesiydi: insanlığa ait dilin ötesinde, ölüm ve yaşamın ötesinde, temiz, katıksız bir aşkın sesi, bu sesin taşıdığı düşünce, bu düşüncenin özü, içine sıcak bir duygu gibi yayıldı ve onu yok etmek üzere olan nefretin gücünü yok etti.
İnsan, diye düşündü Herkül, kendi sonunu hayal etme yeteneğinden yoksun, işte bu nedenle ölümü şaşkınlıkla karşılıyor.
İnsan bir hayat yaşadığını sanır, diye içinden bir sesin tısladığını duydu, ama hayat bizim içimizde yaşar ve biz onu tükettiğimizde, bizsiz devam eder.
Birileriyle aramız bozulmasın diye çok çaba sarf ediyoruz, ama böyle yönetilen bir ülkede bu neredeyse kaçınılmaz.
“Yönetilmiyor,” dedi Langhans, “idare ediliyor.”
Nefretin gücü ancak aşkla ölçülebilirdi,
Ama hepimiz biliyoruz ki, körler ülkesinde tek gözlü biri kral olur...