Süleyman yeniden saatine baktı. Yine aynı, saat on bire geliyordu, öbürlerine sordu. Onların saatleri de aynı... Saatler işliyor, ama zaman durmuş gibi. Belki de bozulmuştur. Ne? Saat mi, zaman mı?.. Artık önemi yok. Çünkü çıkış görülmedi henüz. Burada garip şeyler oluyor.
Hiç umudum yoktu, ama umut satacaktım. Yok satmak diye buna denirdi.
Sayfa 143Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Aslında çok üzgündüm, ama onlara yorgun olduğumu söyledim
Elinizdeki tek şey bakış açınızdı, yani nesnel hakikat anlamsızdı. Bir rüya seçmeli ve ona sıkı sıkı tutunmalıydınız. Diğer her şey aldatmacaydı
