Abdulhakim YNC
@Abdullahkim
En güzel kitaplar henüz okunmadı, en güzel hikayeler henüz yaşanmadı...
Doktor
(ömürlük öğrenci)
Ankara
Bereketli topraklar üzerinde..., 2 March 1995
13 reader point
Joined on May 2017
Okuma Hedefleri
...İnsanlar arasında akıllılar deliliklerine, fakirler de zenginliklerine bir kez daha sevinene kadar armağanlarımı dağıtmak istiyorum. Bunun için aşağılara inmeliyim. Nasıl ki sen cömert yıldız, akşamları denizin arkasına iniyor ve arka dünyaya ışık götürüyorsan ben de senin gibi, insanların aralarına inmeliyim...
Sayfa 1Kitabı yarım bıraktı
Güneşin mutluluğu
Bölüm 1: Zerdüşt'ün Başlangıç Deyişi
Zerdüşt otuz yaşındayken yurdunu ve oradaki gölü bırakarak dağa çekildi. Orada on yıl boyunca bıkmadan, usanmadan ruhunu dinledi. Ve sonunda gönlünün derinliklerinde bir değişiklik sezdi. Bir gün tan kızıllığında kalktı, güneşin karşısına geçti ve ona şöyle dedi:
"Ey büyük yıldız! Aydınlattıkların olmasaydı, nice olurdu senin mutluluğun!
On yıldır mağaramın üstünde yükselir durursun, ışığından ve yolculuğundan sıkılırdın ben olmasaydım, kartalım ve yılanım olmasaydı!
Ama biz seni her sabah bekledik, senden fazlalığını aldık ve kutsadık seni bunun için. Bak; ben şimdi fazla bal toplamış bir arı gibiyim ve bana uzanacak ellere muhtacım...
Sayfa 1Kitabı yarım bıraktı
Gerçekten, insan kirli bir nehirdir, kirli bir nehri kirlenmeden içine alabilmek için bir insanın deniz olması gerekir...
Sayfa 11Kitabı yarım bıraktı
Reader Follow Recommendations
Teneke Adam'ın hikâyesi Dorothy ve Korkuluk'un çok ilgisini çekmiş, onun neden bir kalp istediğini anlamışlardı.
"Ne olursa olsun," dedi Korkuluk, "ben kalp değil beyin istemeliyim; çünkü aptal biri kalbi olsa bile onunla ne yapacağını bilemez."
"Ben kalp almalıyım," diye karşılık verdi Teneke Adam, "çünkü beyin insanı mutlu etmez, oysa mutluluk dünyadaki en güzel şeydir."...
...Aralarında oluşan o anlık bağlantıyı sürdürmek aklının ucundan bile geçmedi. Sürdürmeyi becerebilse bile, çok tehlikeli olabilirdi. Birkaç saniye kadar belli belirsiz bakışmışlardı, o kadar. Ne ki, yaşamak zorunda bırakıldıkları yapayalnızlıkta bu kadarı bile unutulmaz bir olaydı...
Sayfa 28Kitabı okuyacak
