”Yaşın ilerledikçe sevdiğin şeyler başkalaşıyor, sevdiğin insanlar azalıyor. Hayatın, şüphesiz en güzel öğretisi yaş aldıkça arınıyorsun herkesten, her şeyden.”
Kitabı beğenmedim monolog bi konuşma edasında olduğu için belli bi zaman sonra sıkıyor kitabı okurken kafkanın yengeç erkeği olduğunu düşünmüştüm ki öylede çıktı kendini paralıyormuşçasına davranıp sadece süslü cümlelerle yerinde sayması ne yardan ne serden misali milena ise kendi düzenini değiştirmeyip iltifat manyagı tiplemeler gibi sanırım kardeşim kocanı bırakmıyorsun kafkadanda vazgeçmiyorsun kafka bu dönemde yaşasaydı instagramdan önünene gelene şiir yazıp yüreyen tiplere benzerdi sanırım kafkanın ikili ilişkileri merakımdan okumak istedim .