Cahit Zarifoğlu ne güzel özetlemiş;
"Bu fâni âlem için beklentiye giren kalbime de kırgınım."
Başımla gönlüm edemedim eş;
Biri yüz yaşında, biri yirmi beş.
Okur Takip Önerileri
roja jinan pîroz be. Dünya kadınlar günü kutlu olsun
"Benim doğduğum coğrafya da önce kadınlar uyanır,sonra güneş doğardı; Güneşi kadınlar doğururdu.."
Nar tanelerini tek tek kabuğuna
Yerleştiren kudret, senide hangi gönüle yerleştireceğini bilir...
Dünya ne ise oydu; ben de ne isem oydum. Uyuşamadık, hepsi bu.
Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz, herkes yanlış yerde.
Nereden başlayacağını bilmeyince, başlamayı erteliyor insan.
İnsan birisini bu kadar severse nasıl darılır? Hiç darılabilir mi? Muhakkak yorulmuştur.
İnsan acısıyla savaşırken sanki hayatta hiç birşey şey olmamış gibi, dünya akmaya devam ediyor, ve sen dimdik ayakta durmak zorundasın.
"Mutsuzluğuna çare aramıyorsun." demişti. "Ve en büyük acının kendininki olduğunu düşünüyorsun."
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Zaman lazım sadece, unutacaksın !
Nasıl unuttuysan çocukluğunu,
Kırılan oyuncaklarını.
Kırılan kalbini de öyle unutacaksın...