Yazık oldu Akakiyeviç Efendi'nin Paltosuna
Gogol'un yazdığı bu öykü, bende Orhan Veli'nin Kitabe-i Seng-i Mezar adlı şiirini anımsattı. Süleyman efendi ve Akakiyeviç , ikisi de bu dünyanın bir köşesinde sessizce yaşarlardı. Kimse ile ne alacağı ne vereceği vardı. İkisinin de dünyadaki tek malı bir paltosu ya da ceketi idi
Ve sonra
Bir gece uyudular;
Uyanamayıverdiler
"Öyle bir ruzigar ki,
Kendi gitti,
İsmi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı, Kahve ocağında, el yazısıyla:
'Ölüm Allah'ın emri, "Ayrılık olmasaydı.' "
