Kitabı okurken kapitalizmi gördüm.
"Seni biz yarattık. Sen bir lastik balonsun. Seni biz üfleyip şişirdik. İçindeki havayı boşaltmamızı istemiyorsan bizi kızdırma. Yoksa sen gerçekten bugünkü yerine kendi önemsiz yeteneğin sayesinde geldiğine mi inanmıştın?"
"Hayal kurmak, suç işlemekten farksızdı."
MomoMichael Ende · Kaynak Yayınları · 199666k okunma
Logoterapiye göre bu yaşam anlamım üç farklı yoldan keşfedebiliriz:
1. Bir eser yaratarak ya da bir iş yaparak;
2. Bir şey yaşayarak ya da bir insanla etkileşerek;
3. Kaçınılmaz acıya yönelik bir tavır geliştirerek.
Kitap iki bölümden oluşmakta. Birinci bölüm, yazarın Nazi kamplarında başından geçtiğini anlattığı ilgi çekici ama bir zaman sonra sıkan bölüm. İkinci bölüm ise kitabın asıl bölümü olduğunu düşündüğüm ve "logoterapi" diye adlandırdığı yaklaşımını anlatmış. Aslolan 2. bölüm diye düşünüyorum, harika bir kısım ve ufuk açıcı ifadeler var.
"Günümüzün kitle nevrozu olan varoluşsal boşluk, özel ve kişisel bir nihilizm şekli olarak tanımlanabilir; çünkü nihilizm, varlığın hiçbir anlamı olmadığı inancıdır."