Konuşamamak, insanlarla sıradan ilişkiler kurmamda her zaman en büyük engel olmuştur. Bana en acı veren engelimdi; çünkü konuşma olmazsa insan kaybolmuş gibidir, milyonlarca şey söylemek isterken bir kelime bile edemez. Yazmam gayet iyiydi, fakat sadece yazılı kelimelerle anlatılamayan, ‘hissettirilemeyen’ bazı duygular vardır.
Sayfa 166
Ölüm nerede gelirse gelsin, savaş çağrımız tek bir kulağa ulaştıysa ve bir el silahımıza uzanacak, başkaları gelip cenaze ağıtımıza mitralyöz sesleri ve yeni savaş ve zafer çığlıklarıyla katılacaksa, ölüm hoş geldi, sefa geldi!
Sayfa 199
Demokrasi ithal monyak gibidir çabuk çürür
~Rüzgarı Dizginleyen Çocuk
Okur Takip Önerileri
Kendime iyi gelmem lazım. Ellerimi ısıtmam, yanaklarımı öpmem, sırtımı sıvazlamam, kendimi dinlemem, anlamam lazım. Yorgunluğumu kırılıp yere saçılmış ayna parçaları gibi toparlamam lazım. Kendime iyi gelmem lazım
Doktorların benden umudu kesmesini, başka bir deyişle benim bir insan olduğumu unutmasını, hatta yalnızca karnı doyurulacak, yıkanacak ve sonra bir kenara bırakılacak bir şey olduğumu söylemenin dışında hiçbir şekilde yardım edemeyeceklerini gören annem o anda meseleyi bizzat ele almaya karar vermiş.
Ben onun çocuğu ve dolayısıyla bu ailenin bir parçasıydım. Büyüdüğümde ne kadar anlayışı kıt ve aciz olsam da, bana da diğerlerine davrandığı gibi davranmaya ve misafirlerin önünde kendisinden asla söz edilmeyen arka odadaki “yaratık” olmayacağım konusunda kararlıydı.
Bu gelecekteki hayatımla ilgili çok önemli bir karardı. Annemin, karşı karşıya kalacağım bütün mücadelelerde her zaman yanımda olacağı, yenilmek üzere olduğum zamanlarda ise yeni bir güçle bana destek vereceği anlamına geliyordu. Ama bu onun için kolay değildi, çünkü akrabalar ve arkadaşlarının kararı aksi yöndeydi.
Sayfa 11
“Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar” “Ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz!”
Sayfa 236
Mutlu olabilmenin tek şartı “unutmayı” başarabilmekti.
Sayfa 185
“Bu aşka ilahi diyemem korkarım / İnsani diyemem utanırım. “
Sayfa 180
“Aşk denen şey bazen yürür, bazen uçar; bazen koşar biriyle birlikte; bir başkasıyla ölümcül yürüyüşe çıkar; üçüncüyü buzdan heykele çevirir; dördüncüyü atar alevlerin içine. Birini yaralar; öldürür ötekini. Aynı anda çakıp sönen şimşeğe benzer. Geceleyin saklar şafakta zapt edilecek olan kaleyi. Çünkü dayanacak güç yoktur karşısında.”
Sayfa 106
Görüyorum ki beş duyunuz yerinde ama duygularınız var mı sizin?
Sayfa 85
Hayatta her şeyin bir bedeli vardı
Sayfa 47
İnsanın biyolojik fonksiyonlarına aşırı bir anlam yükleme çabası içindeyiz. Çünkü hiçlik zor geliyor.
Sayfa 16
Agrilia tekrar paylaştı.
Lâ havle!
Yetmişlik bir adamı on yedilik bir kız çocuğuna dokunurken boynundaki muska ile boğmak gerek. Otogarları ve Muş'u yakmak gerek.! Tanık olduğum her anı belleğimden nasıl sileriz bilmem ama tanık olabileceklerimi bıyıklı pis bir adamın gözü önünde bayrak yapıp yakmak gerek.