Günümüz yaşantısında genellikle farkında olmadığımız halde, öfke yaratan unsurlardan biri de hız. Bir hız çağında yaşıyoruz. Hep bir yerlere koşturuyoruz. Hep acelemiz var. İşler bir türlü yetişmiyor. Zaman yetmiyor. Çok yoğunuz. O kadar ki durup dinlenecek, etrafımıza bakacak, eşimize dostumuza hatta çocuklarımıza ayıracak vaktimiz yok. Ne kadar hızlı olursak, o kadar başarılı sayılıyoruz. En ufak bir yavaşlığa tahamülümüz yok. Daha çok başarmak, daha çok kazanmak, daha çok rekabet edebilmek için telaş ediyoruz. Durup dinlenmeye, hayatın inceliklerinin farkına varmaya vaktimiz yok.