"İslâm, bugün öyle mücahitler ister ki dünyasını değil, âhiretini dahi feda etmeye hazır olacak!"
Bu mezkûr söz; kitâbı ve kitâbın konu edindiği yaşamı özetliyor. 30 yılı aşkın tecrid ve tarassudun altında, imân yolunda çileyle, kederle geçmiş bir hayat. Ardı ardına soruşturmalar, mahkemeler, hapisler nihâyetinde sürgünler.
Yıllardır ertelediğim, sürekli muhîtinde gezmeme rağmen bir türlü okumaya muvaffak olamadığım Risale-i Nur Külliyatına üstad-ı muazzamın çile dolu hayat hikayesi ile başlamak nasip oldu. İyi ki de bu eser ile başladım, külliyata yüklediğim anlam, bu meşakkatlerle dolu hayatı okumamın ardından fevkalâde arttı. Tereddüt etmeden bu eserden okumaya başlayabilirsiniz. Bu zorlu hayatı ben değil Üstâd'ım anlatsın:
"Beni, nefsini kurtarmayı düşünen hodgâm bir adam mı zannediyorlar? Ben, cemiyetin îmanını kurtarmak yolunda dünyamı da feda ettim, âhiretimi de. Seksen küsûr senelik bütün hayatımda dünya zevki namına bir şey bilmiyorum. Bütün ömrüm harb meydanlarında, esaret zindanlarında, yahut memleket hapishanelerinde geçti. Çekmediğim cefa, görmediğim eza kalmadı. Divan-ı harblerde, bir câni gibi muamele gördüm. Bir serseri gibi memleket memleket sürgüne yollandım. Memleket zindanlarında aylarca ihtilâttan menedildim. Defalarca zehirlendim. Türlü türlü hakaretlere marûz kaldım. Zaman oldu ki, hayattan bin defa ziyade ölümü tercih ettim. Eğer dinim intihardan beni menetmeseydi, belki bugün Said topraklar altında çürümüş gitmişti."
