"Kalple ilgili bir sırrımız var, olmalı. Bakılmadığı için karartılan, yumuşatılıp ılıklaştırılan, romantikleştirilen veya beşerileştirilen yalazlara kanmayan, onlara başını çevirip bakmayan bir yol takipçisi bulunmalı. Aksi takdirde ebediyen yitmiş olacak.O damar, o öz, şurada bir yerlerde ve gözüm, bana şahdamarımdan yakın bir hissin yolcusunda."
Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?
Ahmet Arif demiş ki;
"Çiçek gibi insanların kalbini kırdınız , umutlarını yok ettiniz , bahçeleriniz bahar görmesin..
Ve Neşet Ertaş eklemiş;
"İncinmiş olanın ahı,nereye gitse bulur sahibini.."
Allah var,Allah yar.!