Ahmet Leman
@AhmetLeman
Manastırlı Hilmi Bey
İstanbul
1562 reader point
Joined on July 2017
Yıldızlar bile dökülüyor gökyüzünden!
Bu karanlık, çalkantılı, engin denizde
Ufak bir adayı andırıyor ellerin,..
Merhaba kendim:
Gidip gelen, koşan sonrasız bir aynada.
Bir bahçede düşünen ağacın altında,
Gecikmiş bir gemiyi bekleyen rıhtımda,
O kendi kendinin içinde garip konuk.
Tut beni gülüm, bu benim elim,
Kurudu gözlerimin sevinci.
Reader Follow Recommendations
Ağzımın tadı yoksa, hasta gibiysem,
Boğazımda düğümleniyorsa lokma,
Buluttan nem kapıyorsam, vara yoğa
Alınıyorsam, geçimsiz ve işkilli,
Yüzüm öfkeden karaya çalıyorsa,
Denize bile iştahsız bakıyorsam,
Hep bu boyu devrilesi bozuk düzen,
Bu darağacı suratlı toplum.
Gözlerinin yamacında küçük kuşlar
Uçar, ince darıyı toplamak için.
Güçlü bir rüzgâr esse,
Ayrılsa tohum samandan,
Özgür sofrada kardeşçe yenen
Ekmek için, ekmeklere doğru.
Kanım dışımda akıyor, kanımda yüzüyorum.
Deniz içimde.
İçimde dirilen martılar.
İçimde eski güneş çığlık çığlığa.
Eski bir aynada çoğalıyordum.
Birken on, onken yirmi; büyüyor kalabalığım.
Fırıncı, demirci, sabuncu, meyhaneci;
Deniz ben, sokak ben, ağaç ben, yalnızlık ben.
Kendimi içiyordum bardaktan, kendimi
Dişliyorum elmada.
Binsem dalına da sallasam ağacı,
Yıldızların dökülüverecek, Gece!
Bir fiskede devirdim, sildim yalnızlığı,
Kendi sütümle büyüyorum ölmezliğe.
Boşanın musluklarım, yağın yağmurlarım
Eskinin, karanlığın, korkunun üstüne!
Gülüşünün otlarını biçtiğimsin,
Otların gülüşüne yavrula beni!
Ben bu kentin tâ uzaktan görüneni,
Dile düşmüşü, hesapsız kitapsızı,
Eski bir resimde yaşıyorum, silik.
Günün anlam ve önemini belirten şiir:
Şemsiyemin altında yürüyordum.
Yağmur bardaklardan boşanıyordu.
İki yanımdan seller akıyordu.
Aklımda aydınlık, güneşli günler.
Umutlar, özlemler, aşklar, denizler,
Yürüyordum şemsiyemin altında.
Mavi bir gök şemsiyemin altında.