Benim eksikliğimi duymayacaksın- bu beni teselli ediyor. O güzel, aydınlık hayatında hiçbir şey şimdiye kadarkinden farklı olmayacak... ölümümle sana hiçbir üzüntü vermiyorum... bu beni teselli ediyor, sevgilim.
Fakat sen bana gülümsedin ve teselli etmek istercesine şöyle dedin: “Ama yolculuklardan geri dönülür.” “Evet,” diye cevap verdim, “geri dönülür, ama o zaman zaten artık unutulmuştur.”
‘Gülen, sohbet eden binlerce insanın içinde ben kendi içimdeki o kayıp insanı arıyordum.’
Okur Takip Önerileri
Bir kez kendini bulmuş kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Birden, yapayalnız kalıyorum dünyada. Manevi bir çatının tepesinden seyrediyorum
bütün bunları. Dünyada yalnızım. Görmek, uzakta olmaktır. Açıkça görmek,
durmaktır. Tahlil etmek, yabancılaşmaktır. İnsanlar bana değmeden geçiyor
yanımdan. Etrafımda havadan başka şey yok. Kendimi o kadar tecrit edilmiş
hissediyorum ki, üzerimdeki giysiyle aramdaki boşluğu bile algılıyorum.
