Gerçi kendisi herhangi bir tünelin içinden geçmiş fa lan değildi ama yakında kızım ve babasını göreceğinden emindi. Birbirlerini seven ve uzun yıllardır görüşememiş olan insanlar gibi sarılıp öpüşecekler, sevinç ve heyecandan gözyaşları dökeceklerdi, çünkü insanın sonsuza dek yitirdiği birine kavuşmasından daha duygulandırıcı bir şey ola mazdı, onlar kendisine sesleneceklerdi ...
"Tomas?" İşte aynen böyle seslenecekti ona Margarida, çocuk sesiyle. Onu şefkatle öpecek, her ikisinin de yüzlerinden gözyaşları süzülürken sevgi dolu bir gülümsemeyle kızı kulağına fısıldayacaktı. ..
"Tomas? Beni duyuyor musunuz?" Bu ses bir meleğe ait olabilirdi belki ama kızının sesine hiç de benzemiyordu. Ayrıca bu ses Fransızca konuşuyordu. Cennette Fran sızca mı konuşuluyordu yoksa?
