Bırçi
@Akifgorkem
İzmir
358 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İnsanız, belli ki yaşıyoruz, çünkü acıyor canımız.
Sayfa 50 - Vadi Yayınları
senin sularına inen yırtıcılar
ve piçler yani aşk çocukları
yanan gemilerin suya yankısı oluyorlarmış
yaşlı büyücüler söylediler
çingene çocukların gülleri mor olmadı
aşka bunaltıları onlar getirmediler
İsmet Özel
Bırçi
@Akifgorkem
·09 Haziran 2023 23:34
Senin karanlığına kanat vuran yarasalar
başka bir göğe germişler kendilerini
yürekli savaşçılar olmuşlar
gemilerini yakmışlar ve silahlarını bilerken
kanlarına yansımış gece
İsmet Özel
Senin karanlığına kanat vuran yarasalar
başka bir göğe germişler kendilerini
yürekli savaşçılar olmuşlar
gemilerini yakmışlar ve silahlarını bilerken
kanlarına yansımış gece
İsmet Özel
Okur Takip Önerileri
Ben ne camiye yararım, ne havraya!
Bir başka hamur benimki, başka maya.
Yoksul gâvur, çirkin oruspu gibiyim:
Ne dîn umrumda, ne cennet, ne dünya!
Sayfa 22 - İş Bankası Kültür Yayınları
Bırçi tekrar paylaştı.
herkes bir tarafa doğru ıslanır
ben sana doğru ıslandım münevver
yastıksa binlerce tüydür
mantıksa paramparça
örtüyse bundan böyle yırtık
yağmur dursa da kurumam
güneş çıksa da kurumam artık
Bırçi tekrar paylaştı.
Gidenin arkasından ağlıyor, gitme, diye eteklerine yapışıyoruz. Hiçbir şeyi kendimizden ayırmıyoruz.
Sayfa 73 - Dergâh Yayınları, 38. Baskı, Ağustos 2021.Kitabı okudu
Kısacık bir anda ne çok şey yaşanıyor! Ah, ben dışındayımdır! Olanın olduğu ile olmayanın olmadığı karşıt değildir. Olanı olumlamakla olmayanı olumsuzlamak yalnızca yinelemedir. Bütün önermeler duvardır. Bir önermeyi yadsımak bizi başka bir önermeye çıkarıyorsa kurtuluş yok demektir. Sözü yakmakla olur kurtuluş. Çekmecelere kilitlediklerimizi arıyoruz.
Sayfa 34
Vakit işte, ölümü düşünmeli,
Açık olmalı pencereler
Bir ruhumuz varsa, ki derler,
Aranır açılmış pencereleri.
Sayfa 335
Gözkapağı bir yeryüzünün,
Deniz, kıyıya vurur belleğimde,
Belki yağmur yağar gündüzün
Ama damlalar hani, toprak nerde?
En çabuk ormanı unuttum
Meğer ben bir ormanmışım eskiden,
Düş'müşüm de meğer düş görüyorum
Öteki berikiymişim ben.
Gece ölülerin anı gülüdür,
Ay unutulmuş ilk gününde,
Ama bize de bir gök verilirse
Bakarsın yıldızlar görünür.
Sayfa 333
Artık arama o ağaçları
Altında hiç kimse yok artık
Yalnız beyaz örtüde gölge ve ışık.
Bir yanıp bir sönüyoruz.
Sayfa 308
Bir yanda parçalanmış teknem durur,
Sert tütünüyle gün bir yanda.
Kara yakındı önce, hem çok yakındı,
Elimi uzatsam tutardı ama
Yalnızlıktır denizin tek yasası,
Bütün ölüler unutulur,
Yaşayanlar kalır tek başlarına.
Sayfa 266
Gece bir kuşun gagasıdır
Yaşamın eski hisarında
Koca yaprağı altında sabırsızlığın
Geyiklerle kurtlarla uyunur
Ve yağmur yalnızlığa ekili düş
Yitirmelerin gönülsüz kadını
Gider insanı yüzüstü bırakıp
Rüzgârını doldurmuş geceye
Eski tiranlar yağmur ve gece
Deli yasaları yazgımızın
Ölmezliğimizin masalı belki
Belki merakımızın yankısı
Sayfa 203
Ruh, şarabı gördü üzümden önce
Süt, kan olmak için devinir
Tohum bildi herkesten önce ekmeği
Gün, denizi salıvermeden batmaz.
Ruh, şarabı gördü üzümden önce
Ağaç ne diye kalktı çiçeklendi,
Denize inmesi nedendir?
Sayfa 262