Kitap bana güç kelimesini sorgulattı aslında.
Güç galip gelmek midir yoksa inandığın şeyler konusunda eğilmemek midir? Belki de yıllardır çok basit bir tanıma sokmuş olabiliriz bu kelimeyi.
Kitap ismi olmayan ve olmayacak bir çocukla başlayıp onunla bitiyor ve bu çocuk; dedesiyle yaşamak zorunda kalan, anne babası tasvir edilmesine karşın onlarla karşılaşamadan kendi özgür hikayesinin sonunu kendi noktalayan bir çocuk.
Aytmatov kitapla ilgili; çocuğun ölmesinin, savaşmamasının yanlış olduğunu dile getiren bir eleştirmene cevap olarak "ya çocuğu öldürecektim ya da romanı yazmayacaktım" demesi çok önemlidir. Aslında aytmatov için kitabın güçlü karakteri iri yarı her şeye gücü yeten orozkul değil çocuktur.
Kesinlikle tekrar tekrar okunması gerektiğini düşünüyorum.