Ali Zelzele
@AliZelzele
337 reader point
Joined on January 2023
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gerçeklik, kim ne derse desin, çoğu zaman kafada kurulan bir şeydi. Velhasıl, ilk olarak böyle başlamıştı Ercüment'in yazma saplantısı.
Sayfa 91Kitabı okuyor
Konuşmaktan kaçındığımız şey,
sessiz kalmaya razı olsaydı eğer
her şey daha kolay olabilirdi.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Uyu, diyorum kendime;
uyu ya da öl, ama kurtul buradan.
Sayfa 65Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Aynanın içinde sus pus bekleyen yaşlı adama bakıyorum. Utanıyorum ondan, seni taşıyamadım diyorum, bıraktım bir yerlerde... Değil mi, öyle yaptım?
Sayfa 64Kitabı okuyor
Daha daha nasılsınız, faslı geliyor; konuşmuş olmak için konuşuyorlar. Herkesin bildiği sorulara, herkesin bildiği cevapları veriyorlar.
Sayfa 62Kitabı okuyor
Bu sabah fark ettim; hayata karşı duruşum, denizanalarınınkiyle aynı. Dalgalarla birlikte dalgalanıyor, dokunmaya çalışanların canını yakıyor, sert darbeler karşısında da parçalara ayrılıyorum. Bir sağa bir sola, bir sağa bir sola, mazot lekelerinin ve karpuz kabuklarının arasında, kendime yer edinmeye çalışıyorum.
Sayfa 35Kitabı okuyor
Ne zaman yaşını daha büyük göstermek istese, ders kitaplarından devşirdiği kelimeleri eklerdi cümlelerine; takdim ederdi mutlaka, müsterih olurdu, temerrüde düşerdi...
Sayfa 25Kitabı okuyor
HAMLET: Fazla ölçüp biçiyorum yapacağım işleri.
Kılı kırk yaran bu duraklamanın,
Dörtte biri akıl, dörtte üçü korku.
Anlamıyorum neden hala kendime
Bu iş yapılmalı demekle kalıyorum hep
Yapmak için haklı sebeplerim,
İradem, gücüm, imkanlarım, her şeyim varken.
Sayfa 116Kitabı okudu
KRAL: Sözlerim uçuyor havaya, ama düşüncem yerde;
Öz olmayınca söz yükselmiyor göklere!
Sayfa 97Kitabı okudu
Kısa keseceğim ben de: Oğlunuz deli,
Deli diyorum, delilik nedir aslında?
Deli olmamanın tam tersi değil mi?
Ama geçelim bunu...
Sayfa 47Kitabı okudu
MACBETH: Sön, cılız ışık sön! Hayat dediğin nedir ki,
Bir yürüyen gölge, zavallı bir oyuncu sadece,
Birkaç çalımdan sonra yıpranır gider o sahnede
Sonra da unutulur, duyulmaz olur sesi.
Hayat, bir sersemin anlattığı masaldır,
Gürültü, patırtı, doludur deli saçmalarıyla.
Sayfa 119Kitabı okudu
LADY MACBETH: Uyumalısınız siz,
Her varlığa tazelik veren uykuya ihtiyacınız var.
MACBETH: Evet uyumalıyım ya.
Bu garip halim, kendimden geçişim,
Başlangıçta duyulan bir korku.
Henüz acemiyiz kan dökmede.
Sayfa 80Kitabı okudu
LADY MACBETH: Zamanın rengine bürünür;
Gözünüz, eliniz, diliniz hoş geldin desin;
Masum bir çiçek olsun görünüşünüz,
Ama siz, zehirli bir yılan olun altında.
Sayfa 37Kitabı okudu
LADY MACBETH: Güvenim yok huyuna suyuna,
İnsanlığın ak sütüyle beslenmişsin,
En kestirme yoldan gidemezsin.
Yükselmek istiyorsun o hırs var sende;
Ama ne yazık ki kötülük yok içinde.
Can attığın şeyi namusunla,
Ahlaklı bir yoldan elde etmek istiyorsun;
Hem hile yapmayacaksın
Hem de hakkın olmayan şeyi kazanacaksın!
Sayfa 35Kitabı okudu
MACBETH: Yıldızlar gizleyin ışığınızı!
Hiçbir ışık sızmasın gönlümdeki karanlık, derin arzulara.
Elin ne yaptığını göz görmesin; yine de bu iş olsun ama,
Gözün bakamayacağı kadar korkunç bile olsa.
Sayfa 34Kitabı okudu