Özgü Altun

Özgü Altun
@Altnozgu
Herkes, kendisi dahil bir yerlere yetişme telaşı içindeydi. Bu yaşam telaşı yavaş yavaş öldürüyordu insanları. Hiçbiri bunun farkında değildi sanki.
Reklam
Kendimizi, olağanüstü yaradılışımızı basitleştirmek için adeta olağanüstü bir çaba sergileriz. Üstelik bunun farkında da olmayız. Olsaydık olmazdık. Biz, olmamayı gönül rahatlığıyla kabul edip kendimizi, var oluşumuzu unutmak için neler yapmadık ki? Kendi istemimizle gerçekleşen arzularımıza boyun eğen dimağamız, bir ömür hücrede yaşamaya mahkum bırakıldı tarafımızdan. İşte, bu hücrede, kapitalizmin zevk tohumları içerisinde, ne kadar da tılsımlıydı mutluluğumuz...
Ne zaman ki sevdiğim bir şey yapmaya kalksam, sevmediğim bir başka şeyle cezalandırılıyorum. Sevmek mi? Korkutuyor bu sözcük beni.

Reader Follow Recommendations

See All
Hem zaten gençlik dediğimiz şey, hemen herkesin adeta bir kumar gibi harcadığı, kapıdan eli boş bir şekilde çıktığı, bir daha dönmeyeceğini bildiği, nihayetinde çekip gittiği bir kayıp masasıdır.
Zaman sözcüğüne hapsolmayan tek bir kavram var mıdır? Onun kadar doymak bilmeyen başka bir tamahkâr tanıdınız mı? Kocaman, geniş sözlükteki binlerce kelime yığınının gerçek imparatoru değil midir o? Hangi söz bu denli yer bulabildi kendine acaba? Adeta kara delikler gibi içine aldığı her şeyi değiştirip dönüştüren, kendisinden koparan, onu bambaşka diyarlara fırlatan zaman, ona yepyeni anlamlar yükler ve bu durum böylece sürgit devam eder.
Reklam
Reklam