Çiçeğe dokunuşu çiçekten güzel ...
Sanki başka birinin başından geçiyordu her şey, kendisi de dışarıdan izliyordu.
Ömer Hayyam
"Ne bilgiler geldi,neler buldular.
Mumlar gibi dünyaya ışık saldılar.
Hangisi yarıp geçti bu karanlığı ?
Birer masal söyleyip uykuya daldılar."
Reader Follow Recommendations
Denize düşüp kaybolan su damlası
Toprağa karışan toz zerresi
Nedir bu dünyaya gelip gidişimizin manası?
Fena bir böcek işte, bugün var yarın yok.
Ömer Hayyam
Yaşam bize bütün kitapların öğrettiğinden daha çoğunu öğretir. Çünkü yaşam, bize karşı direnir. İnsan ancak engellerle karşılaşıp, onları aşmaya çalıştıkça kendini tanır.
Bir zamanlar ben olan kişi, beni bırakıp gitmişti de, bir köşede pinekleyen ben, sanki kaybettiğim heyecanı yeniden bulmak için ona özeniyordum.
Yasin suresi
-Onlara bir delil de gecedir. Ondan gündüzü soyup çıkarırız, bir de bakarlar ki karanlığa dalmışlar. - Güneş de kendisine ait bir karargahta akıp gidiyor. İşte bu, güç ve kudret sahibi, her şeyi bilen Allah'ın takdiridir. - Ay; ona da bir takım duraklar tayin etmişizdir ; sonunda eğri hurma salkımının kurumuş eski dalı gibi olmuştur.
Aynaya bakarken nasıl görünüşünü seyrediyorsa insan, kendi düşüncesinin içine bakarak da özünü seyredebilirdi.
Söz sözü açar, açılan sözler istenmeyen yerlere kadar varır.
Korkmaktan bahsetme
Çünkü benim yargım vicdanımdır
Ve o beni haklı cıkarır
Ve korur beni eğer masumsam
Ve yaşamımdan eder beni eğer suçluysam.
Bu hep böyledir. Sevgi kendi derinliğini bilmez ayrılık vakti gelip çatana kadar.
Bilgeliğimizden daha büyük, adaletimizin ötesinde olan şeyler var. Bu olanlar için doğru veya yanlış diyemeyiz ve yargılamakta bizim işimiz değil.
Demiri nasıl tavında dövmek gerekiyorsa, çekiç darbelerini nasıl soğutmadan indirmek gerekiyorsa, her kelimeyi de öyle tam zamanında söylemek gerekiyordu. O anı geçirince söz soğuyor, katılaşıyor, insanın yüreğine taş gibi oturuyor ve bu ağırlığı kaldırıp atmak hiç de kolay olmuyordu.
İyilik,yola düşen, yolda toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir.
Gerçek mutluluk,yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla, cevremizle, çevremizdekilere karşı davranışlarımızla doğrudan doğruya iligili ve orantılıdır. Mutluluk , birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor.