Mustafa Altunsoy

Mustafa Altunsoy
@Altunsoy60
Anadolu üniversitesi Maliye
Bursa
17 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Kime anlatsam
Tükenmekte bak Dünya'nın bütün kaynakları Bak da gör çekilmişken göğe isyanın bayrakları Her birimiz karanlıkta ararken şu kör çobanları Durma sen yak ormanları, kitapları, akılları En zararlı varlıktır insan, eğilmem önünde Uzun kısa farketmez hiç, ölüm var zaten önünde Sen büyüklendikçe böbürlen ki tanrı değilsin Eninde sonunda gelir alır canını Azrail elleriyle Vasıfsız insanların lider olduğu bir dünyadayım Hepsi güçlü, hepsi suçlu, hepsi ucuz ve sahte Bu dünya denen sahnede sen korkma konuş Olma koyun, diren ve zaten tek çare öğrenmek ve dirençte
Reklam
NEDAMET Ben bu hayat yolunda bahta kırgın çilekeş Yürürken ağır aksak, gayemi unutmuşum Kalp denilen mabedim zindan duvarına eş Ruhumu bir yokluğun varında uyutmuşum Bahtın yükü mümine gam değilmiş bilmedim İmanım dimdik derken tam eğilmiş bilmedim Sırça saray zannettim bu köhnemiş yapıyı Nefis denen bilgenin cehaletine kandım Kapı kapı gezerken
Mavidir; yitiğimiz, mavidir beklediğimiz. Mavidir; özlediğimiz. Mavidir; hiç gidemediğimiz limanlar ve hiç gelemediğimiz meçhul diyarlar. Mavidir; kalbimizin derinliğinde içimizi sızlatan, tınlatan nağmeler. Mavidir; yüreğimizin rengi en derinlerin ve hep enginlerin rengi.. Mavidir; ötesi ve berisi içimiz ve dışımız hep mavi. Mavidir; içimizde cıvıldaşan nesimi, rüzgarlarla içimize dolan bir lisanı hafi. Mavidir; hayallerimiz, özlemlerimiz, rüyalarımız, ufuklarımızda hicranla tüllenen şafaklar hep mavidir. Mavidir; tutku dolu bakışlar, sermesti bezmine alemin uzanan ve hicranları yüklenen ilahi esinti. Mavidir; kalbimize dolan üns esintileri ve ardından yasemenliğe dönen iklimi baki. Mavidir; içimizin kıpırtıları ve tenhalarda saldığımız sedaların çağıltısı...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sabır
Arada bir insan yapımı olmayan bir şeye dikkatle bak; bir dağ, bir yıldız, akan bir nehrin kıvrımları, o zaman bilgeliği ve sabrı bileceksin, daha da ötesi bu dünyada yalnız olmadığını. 
HAYATTAN... *Geniş ve rahat olmayı öğrendim... Ölümün dışında hiç bir şey göründüğü kadar önemli ve acil değil... *Coşkulu ve neşeli olmadığım zaman, bunun hiç kimsenin suçu olmadığını ve gülümsemem gerektiğini öğrendim... *Cesur olmayı; değilsem bile öyle davranmayı öğrendim... Nasıl olsa, aradaki farkı kimse anlamıyor... *Cazibemle 15 dakika
Reklam
Reklam