Allah’a inandığını söyleyen biri, ayetlerini kabul edip kainatın yaratıcısı olarak gören biri, O’nun yasaklarını çiğniyorsa eğer ona dürüst gözüyle bakmam. Yaratıcısını kandırmayı göze almış biri benim gözümde dürüst değildir. Ayrıca sırf cennete gitmek için yani karşılığında cenneti almak için iyilik yapıyorsa o insanada inanmam. Bu demek oluyor ki iyi olmanın karşılığında cennet bahşedilmezse o kişi iyi olmayabilir. Sevgi, iyilik ve vicdan karşılıksız yapılmalıdır. Ancak o zaman amacına varır. Dünya sevgi uğruna yaratılmış olmalıdır. Bu benim düşüncem