"Nar ağaçlarına dedim ki, bir çocuk tanrıyı kalbimin hizasına getirdi.”
Çok düşündüm ama nasıl incelemeye başlayacağımı bilemedim.İlk bu kitapla Şükrü Erbaş’ın şiirleriyle tanışmıştım,sonrası çorap söküğü gibi geldi.Okurken gülümseten,karmaşık duygudurumların içine sürükleyen bir kitap.Acılarımızla barışmayı "kimse kendinden bir yere gitmiyor ,yaşıyoruz sessizce yaramızı severek" diyerek çok naif bir dille ele almış şair.Dükkanın önüne iskemle atıp,çay içtiğiniz mahalle esnafı samimiyetini her cümlede hissedeceksiniz.Şiir seven herkesin mutlaka okuması gereken bir kitap.
