Gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum, kitabın yazımı, anlatım tarzı, konusu herşeyi mükemmel diyebilirim. Eleştirebileceğim tek şey Arzuhalde konuları tam olarak toparlayamamış, bağlayamamış gibi geldi, kitabı ikinci defa okursanız daha iyi anlarsınız. Özellikle hayran kaldığım beni etkileyen şey yazarın sohbetleri olsun, kitapları olsun, kendi kendime sorguladığım içten içe düşündüğüm soruların cevabını bana vermesi oldu, gerçeklerle beni yüzleştirmesi ve araştırma, okuma isteğimi arttırması oluyor. Bazen sanki kitapları bana yazılmış gibi geliyor. Hatta Arzuhal kitabında bir bölümünda Zührenin annesi Zühreye "Bu mektubat Zühre, sadece bir kitap değil kızım. Sırların sırrını anlatan bir hazine. Sen onu okuduğunu sanırsın ama hakikatte o seni okur." Sahidende Kitabı okurken ben mi kitabı okuyorum yoksa kitap mı beni okuyor bilememiştim. Zührenin annesi ile sohbet bölümünde zaten Zühreyi kendime ilk bağlamıştım ilk defa karekteri anlamıştım. Çoğu okurun aksine Zühre ile kendimi çok benzetmemiştim ama annesi ile sohbeti beni bitirmişti. Yazarın söyleşileri, sohbetleri sanki benimle konuşuyormuş gibi geliyor. Ve daha yazarla konuşmak istediğim, cevabını istediğim birçok sorularım var.
