İyi oldu belki de... Yaşasaydım, her sabah gülüşünle uyanmayı düşleyecektim. Bugün otuzdört yaşımda olacaktım. Sen giderken ben ölmeseydim.
Ölmüş birini özlemek dünyanın en çaresiz hissiymiş. Her şey onarılır, bu onarılmaz.
Her zaman her şeyi alttan almaya gerek yok. Bazen sırt çevir ki, herkes durması gerektiği yeri çok iyi bilsin.
Reader Follow Recommendations
Sevdiğin insanlara karşı zor olmamak için o kadar basitleşiyorsun ki sana değer vermeye gerek duymuyorlar.
Bana vaktini ayırmıyorsan sende değerim yok demektir. Altı bomboş sevgin sende kalsın...
Sen beni bir cami avlusuna bırakmadın ama seninle bir cami avlusunda ayrıldık anne...
Dilerim ki;
Kıymetini bilmediğiniz insanın, kıymetini hatırlatacak insanlarla sınanırsınız.
Sanma ki yokluğun dert olur...
Adına yazılmış şiirler bile unutulur.
Psikoloji öfke kontrol sorunu der, depresyon der, anksiyete der...Bense, “Kişinin varoluşuna uygun olmayan bir ilişkide, hayatın içinde sıkışıp kalmış olmasının çığlıkları.” derim.
Bu dünyada kimseye bir şey anlatamayacaksın, derdini kime anlatsan zamana bırak diyecekler. Oysa senin o zamana içinde nasıl kaybolduğu, neler çektiğini, yaşadığını asla görmeyecekler...
Aklında biten bir şeyi yüreğinde yeşertirsin ama...Yüreğinde biteni aklına bir daha asla kabul ettiremezsin.
Anlatamadıklarım var sana bir de anlatmaya kıyamadıklarım. Yokluğunda yönünü kaybeden yollarım, sensiz hedefi olmayan bir hayatım var...
Dostoyevski'ye göre:
"Her şeyi fazla anlamak psikolojik bir hastalıktır."