Səməd Vurğun - Şair, nə tez qocaldın sən?! (1953)
Nemətsə də gözəl şer,
Şair olan qəm də yeyir.
Ömrü keçir bu adətlə,
Uğurlu bir səadətlə.
Görən məni nədir deyir:
Saçlarına düşən bu dən?
Ölüm Sevinməsin Qoy...
Bir qocaman qartalın qanadları dayandı,
O, bir daha qıy vurub dağlardan keçməyəcək
Dünya öz yerindədir yenə səhər oyandı,
O, vətən dağlarının suyundan içməyəcək.
Ah, o, bir də göz açıb görməyəcək aləmi,