*Spoiler içerir*
Bazı kitaplar vardır insanın içinde en derin yerlerde tarifi mümkün olmayan bir his, çoğunlukla hüzün bırakmıştır. Benim için bu kitap Elveda Gülsarı. Tanabay'ın Gülsarı ile kurduğu bağın güzelliği ve ona veda ederken gösterdiği sevgi, yaşadığı acı...
"Sen yılkının en iyisiydin. Bir tulpar idin Gülsarı. Benim kanatlarım oldun Gülsarı! Hayatımın en güzel günleri, en mutlu dönemi, seninle beraber gidecek. Seni hiç unutmayacağım Gülsarı! Gözümün önünde sönüp gidiyorsun doğuştan tulpar Gülsarı! Bir gün öbür dünyada karşılaşırız ama artık senin toynak seslerini duyamayacağım. O dünyada senin koşacağın yol yok, nal izlerini bırakacağın toprak yok. Ot bitmez, canlı sesi çıkmaz orada. Ama ben yaşadıkça sen hiç ölmeyeceksin Gülsarı. Çünkü her zaman hatırlayacağım seni. Senin ayak seslerin kulağımda en güzel bir ezgi gibi kalacak..."
Tanabay, Gülsarı'ya "tulpar" diyordu. Gülsarı'nın kendisine kanat olduğunu söylüyordu. Çünkü "tulpar" Türk mitolojisinde yer alan kanatlı at figürüdür. Beyaz kanatları vardır ve Tanrı tarafından yiğitlere yardımcı olması için yaratılmıştır. Kanatlarıyla rüzgârdan hızlı koştuğu söylenen efsanevi atlardır. İnanışa göre kanatlarını hiç kimse göremez. Tulpar kanatlarını yalnız karanlıkta, büyük engelleri ve mesafeleri aşarken açar.
Tanabay da Gülsarı'nın kanatlarını görmüştü, onunla karanlıklar aydınlanmıştı, onunla engeller aşıp yol almıştı. Atı değil yoldaşıydı. Ah Gülsarı, kalbimde derin bir yarasın.
Gün olur, ışığını kaybeder mum; erirsin
Gün olur, bir mezara mektuplar gönderirsin
Sıcak bir rüzgar eser ötelerden; yanar dil
O hayal alemi yok, o âşiyan, o sebîl
Gün olur, bir ses gelir ufuktan "eyvah!" diye
Anlamazsın bu feryat kimindir, bu ah niye
Fotoğraflara bakıp ıslanırsın her gece
Kar taneleri düşer ruhuna ince ince
Sonra buzdan bir rüya kuşatır her yanını
Gün olur, yolculuğa hazırlarsın canını
Devran döner, keşkeler kuyusuna düşersin
Devran döner, okuyup bu kitabı, şaşarsın
İçinde hissedersin ayrılığın közünü
Yüzümden çıkarırsın yüzünün her izini
Kalbine yalnızlığın kuşu konar ve ölür
Nerde bir gölge varsa gözlerine gömülür
Nice batmış gemiler haykırır sularından
Heyhat hiçbir şey kalmaz ne dünden ne yarından
Devran döner, taşlardan haberini alırlar
Devran döner, başını bir duvarda bulurlar
🍁
Sana baktım,
gülüşün baharı getirdi.
Çiçek açmamış bahçeler şimdi rengârenk.
Baharın ilki buymuş demek.
Demek insan gülüşüyle gül kokabilirmiş.
Bakışıyla insan gökyüzü olabilirmiş,
Bir suret hem gökyüzü olup