Ruhumun ıssızlığında tek başıma bir hayat sürmeye sen mahkum ettin beni. Gözünü bile kırpmadan nefes alırken bile ölmeye gün sayacağımı bile bile yaptın hem de.
'bir kurşun delseydi şayet kalbimi yine de acıtmazdı sözlerin kadar. yıkılsaydı dünya yerle bir olsaydı, yıkıntılar altında kalsaydı bedenim yine de bu kadar incinmezdi tüm benliğim.'
"bazı şeyler sindire sindire anlatılmalı insanlara. kabullenmesi için fırsat tanınmalı. böyle olsaydı kim isterdi üç günlük dünyaya üç asırlık dertler sığdırmayı? kim isterdi bir hiçlikte bir ömür çürütmeyi?"