Sabrediyordum... Hiç farkında olmadan, içimde gizlice kanatlanıp kaçacağım günü hazırlıyordum...
Sayfa 163
"Gücünün yettiği yere kadar git oğlum.. "
Sayfa 23
Bir kitabı yarıda bırakmayı sevmem, normalde çok sarmasa da bitirmeye çalışırım, fakat başladığım son 3 kitabı da yarıda bıraktım. Tahammül seviyem mi düştü ne
Okur Takip Önerileri
Mutlu günler düşünmek ağlatır insanı.
Sayfa 184 - 1. BasımKitabı okudu
Dost
Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın
Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın
Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız
Dokunarak uçalım.
insanlardan buz gibi soğudum,
işte yalnız sen varsın
Öyle halsizim ki hiç sorma
Anlarsın.
Sayfa 78 - 1. BASIMKitabı okudu
Temmuz
Boş, dünyanın güzelliği de boş
Arkadaşlar da, hayal kurmak da boş, düşünceler de
Vücudun çıra gibi tutuştu tutuşacak,
Gülecek, konuşacak, dinleyeceksin
Saat üçe doğru bir temmuz gününde.
Sayfa 77 - 1. BASIMKitabı okudu
Gökyüzü bugün ne kadar da çok
Yıldızlarla dolu avuçların!
Sayfa 52 - 1. basımKitabı okudu
Hikaye
Benim doğduğum köyler de
insanlar gülmesini bilmezdi,
ben bu yüzden böyle naçar kalmışım
Gül biraz!
Sayfa 15 - 1. basımKitabı okudu
280 syf.
·
Puan vermedi
