Elim sıkıştı bugün iki ince telin arasına, o an dünyanın tüm acısı sıkıştırılan derime hücum etmişti. Saatler sonra acısı hala canlıydı, görünüşte incecik hatta görülmeyecek kadar şeffaf bir iz bıraktı. Annem acıyı hissetmişçesine üzüldü soru üstüne soru ablam da aynı şekilde tellerin paslı olup olmadığı onlar soruncaya kadar aklıma gelmemişti. Önemli değil küçük bir şey desem de tetanoz aşısı olma konusunda anlaşınca bi nebze rahatladılar. Çok şanlıyım dedim bir kez daha bu sevgiye sahip olduğum için. Çok sevmek ve sevilmek benim normalim..