Aselbedizci
@Aselbedizcii
-Üniversite sınavında çırpınıyor
İstanbul
İstanbul, 22 Ekim 2001
6 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
"Hiçbir şey söylemiyorsun." diyordu annem, "üzgün gibi bir halin var."
Oysa yüreğime cenneti sığdırmıştım.
"Ah! Birkaç saat sonra ölecek olmak ve bundan bir yıl önce, aynı buna benzer bir günde özgür ve masum olduğumu, sonbahar gezintileri yaptığımı, ağaçların altında amaçsızca dolaştığımı ve yaprakların üzerinde yürüdüğümü düşünmek!"
"Benim güzel çocukluğum! Benim güzel gençliğim! Ucu kana bulanmış yaldızlı kumaş. O zaman ile şimdiki zaman arasında bir kan nehri var ; başkasının kanı ile benimkinin oluşturduğu..."
Okur Takip Önerileri
"Savaşmak zorunda kalırsam, ölüm şu gün ya da bu gün gelmiş vız gelir tırıs gider. Çünkü ben ne geçmişte, ne de gelecekte yaşıyorum. Benim yalnızca şimdim var ve beni sadece o ilgilendirir. Her zaman şimdide yaşamayı başarabilirsen mutlu bir insan olursun. Çölde hayat olduğunu, gökyüzünde yıldızlar olduğunu ve insanın özünde bulunduğu için kabile muhariplerinin savaştıklarını anlayacaksın. O zaman hayat bir bayram, bir şenlik olacak; çünkü hayat, yaşamakta olduğumuz andan ibarettir ve sadece budur."
"Biraz daha şikayet edecek olursam, " diyordu yüreği, "bu yalnızca benim bir insan yüreği olmamdandır ve insanların yürekleri böyle olur. Ulaşmaya layık olmadıklarını ya da ulaşamayacaklarını sandıkları için en büyük düşlerini gerçekleştirmekten korkarlar. Dirilmemek üzere sona ermiş aşklar, olağanüstü olabilecek, ama olamayan anlar, keşfedilmesi gereken, ama sonsuza dek kumların altında kalan hazineler daha aklımıza gelir gelmez bizler, yürekler hemen ölürüz. Çünkü böyle bir durumla karşılaşınca ölümcül acılar çekeriz. "
