Atalay Yıldırım
@Atakay_Y
Ruhum, ölümsüz yaşamın ardından koşma,
olanaklar alanını tüketmeye bak.
Pindaros
7 reader point
Joined on November 2021
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimlerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epice yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
Sayfa 60Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Zorluklar, engeller, şüphe uyandıran etkenler, hayal kırıklıkları var ama daha önceden de bildiğimiz gibi bu kimsenin sana iyilik yapmayacağı anlamına geliyor. Her küçük şey için savaşmalısın ve bu da gurur duyman için bir başka sebep.
Sayfa 109Kitabı yarım bıraktı
Memleketin bende bıraktığı yegane intiba basitlik oldu. Burada tabiat basit, muhit basit, halk basit, hulasa her şey basitti...
Benim gibi karmakarışık ruhlu bir adamın böyle yerlerde ne hale gireceğini tasavvur et
Sayfa 141Kitabı okudu
Heyhat, saadet dedikleri el, insanları okşamakta pek hasistir. Yalnız gülümsemek ve sevişmek için yaratıldıklarını sana bu gençler de o elin mukadder tokadını yemekte geç kalmadılar.
Sayfa 52Kitabı okudu
"Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: 'Dünyada neler gördünüz?' dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki..."
Sayfa 44Kitabı okudu
Peki, şimdi ne yapacaksınız? Kalbiniz yakında zayıf düşecek, hastalancak, hüzün dolacak. Keder yakında bütün canınızı yiyip bitirecek, keder yakında ikiye bölecek kalbinizi! Evet, gittiğiniz yerde öleceksiniz ve soğuk, ıslak toprağa gömüleceksiniz, sizin için ağlayacak kimse olmadan üstelik. Bay Bıkov yaban tavşanı avlıyor olcak!
Sayfa 171Kitabı okudu
Bunları söylediğim için bana darılmayın, kalbim acıyor o zaman. Yoksul insanlar hayal kurmaya meyillidir, doğanın kanunu böyledir. Bende bunu yaşadığımdan biliyorum. Yoksul insan alıngandır mesela. Dünyayı olduğu gibi göremez, her geçene şüpheyle bakar, etrafını rahatsızca gözler, söylenen her şeyi duymaya çalışır. "İnsanlar benim hakkımda mı konuşuyor? 'Neden bu kadar çirkin!' mi diyorlar benim için? 'Ne düşüyordu acaba!' ya da ' Buradan bakınca ne kadar üzücü bir görüntü!' mü diyorlardır" Varvara' çığım, bunu herkes bilir: Yoksul insan, bir paçavradan bile daha değersizdir ve asla kimsenin saygısını kazanamaz. Evet, onun hakkında istediğiniz kadar kitaplar yazın; ikinci sınıf yazarlar ne dilerse yazsınlar, o yine her zaman olduğu gibi kalacaktır. Neden böyledir peki? Çünkü doğası gereği yoksul insanın içi dışı birdir. Ona dair hiçbir şey özel kalamaz. Kendine olan saygısına gelince... Emelya geçen gün bana şunu anlattı: Bir seferliğine bağış kabul etmek zorunda kalmış ve aldığı her kapik için resmi inceleme uygulamışlar. İnsanlar, yoksul birine para vermenin anlamsız olacağını düşünüyormuş çünkü.
Sayfa 100Kitabı okudu
Bakıyorsunuz, genç bir şair kalkıyor, yazdığı şiirleri az çok beğenisine uygun bir dergiye yolluyor. Bir iki sayı - bazen daha daha çok - bekledikten sonra şiirlerine verilen yanıtı okuyor. Şöyle şöyle yazarsanız, şunlara dikkat edip şu yazarları izlerseniz başaracaksınız gibilerinden bir yığın söz. Bu durumda ne yapacak o genç şair? Gene bildiği gibi mi yazacak? Yoksa dergi yanıtlayıcısının öğütlerine mi uyacak? Büyük ihtimalle ikincisini yapacak tabii. Eğer böyle yapacaksa atsın kalemi kağıdı bir yana, başka bir uğraş seçsin kendine, daha iyi. Çünkü yetenekli bir sanatçı adayı, kendine yol gösterenelere karşı çıkmakla başlar işe. Bu onun en somut uyumsuzluğudur. Ayrıca en kişisel uğraş, en büyük yalnızlık olduğu da unutulmamalıdır şiirin.
Sayfa 413Kitabı okudu
