İnsanlar nereden birbirleriyle mektupla iletişim kurabilecekleri fikrine kapıldılar!Uzaktaki bir insanı düşünebilir, yakındaki insana elimizle temas edebiliriz,bunun dışındaki her şey insan gücünün ötesindedir.
...ama tüm bu yükümlülükleri yerine getirecek en ufak bir gücüm bile olmadığı için tüm dünyayı omuzlarımda taşıyamam , zaten paltomu bile zorlukla taşıyorum.
Veda etmiyorum.Köşesine çekilmiş beni gözleyen yerçekimi beni tamamıyla aşağı çekmediği sürece veda etmeyeceğim.Ama sen yaşadığına göre bunu nasıl yapacak ki?
Senin arzu ettiğin "bana aitsin"cümlesinden hep daha farklı bir cümle istedim.Ve neden özellikle bu cümle? Aşkı anlatmıyor, sadece yakınlık ve geceyi çağrıştırıyor.
Her şeye rağmen, mutluluktan ölünebiliyorsa,o zaman kesinlikle bu şekilde öleceğim.Ayrıca, ölüm döşeğindeki biri, mutluluk sayesinde hayata tutunabiliyorsa o zaman ben de hayatta kalacağım.
Ne kadar saçma değil mi Milena? Ve tüm aşçılar, tehditler, otuz sekiz yıldır soluduğum ve şimdi ciğerlerime yerleşmiş olan tozla,her şeyimle sana aidim.
Bu en kusursuz, en acı verici büyü buradasınız, en az benim olduğum kadar buradasınız; ben neredeysem benim varlığımdan daha fazlasıyla siz de oradasınız.