Aynasız.
@Atslantic
Yaşamıyorum ama hayattayım. Ve o kadar güçlü ki isteğim, ölmemekten ölüyorum.
Polis, Cinayet Büro.
1988
5 reader point
Joined on August 2023
İnsan kendi karanlığında boğulurken başkalarına nasıl ışık dağıtır?
Bütün insan özelliklerine sahibim. Et, kan, ten, saç. Ancak belirlenmiş tek bir duyguya sahip değilim. Hırs ve iğrenme dışında. İçimde korkunç bir şeyler oluyor ama nedenini bilmiyorum.
Hayat böyle bir şey işte. Belki de ayrılıklarla az acılı bir ölüm provası yapıyoruz. Ne kadar çok ayrılık, o kadar hazırsın ölüm acısına.
Reader Follow Recommendations
Tanrının eseri olan vücudun bu denli kusursuzken, tenine karşı günahkâr olmamak elde değil.
- 01.30
İnsan sadece tanıdığı kişileri, yaşadığı şeyleri özleyebilirdi.
Nasıl oluyor da tüm dünya liderimize saygı duyarken onun topraklarında yaşayanlar ona nankörlük edebiliyorlar?
Saygı ve özlemle anıyoruz.
"Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kâfidir. Büyük ölülere matem gerekmez, fikirlerine bağlılık gerekir. Ben, manevî miras olarak hiçbir nass-ı katı, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevî mirasım, ilim ve akıldır."
Gözleri kapalıydı ve ruhu kim bilir nerelerde, nerelerde dolaşıyordu?..
Onun yaşadığı yerde yaşamak, onun gibi yaşamak demek değildi...
Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin özelliği hakkında söz söylemekten kaçtığımız hâlde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçiveriyoruz?
Dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha sahiptir!..