" Doğruldum, çaresizce biraz daha hava çektim ciğerlerime; göğsümün derinliklerinde, bunun alabileceğim son soluk olduğunu biliyordum.
Ve o son nefesi de ona verdim. Sahip olduğum her şeyi ona, sevdiğim kıza verdim. O bunu hak ediyordu.
Vücudumda ne kadar hava varsa ciğerlerine üfledim, sonunda tüm bu çabamın yeterli olup olmadığını bilmeksizin vücudunun üstüne çöker kalırken, biraz önce çağırdığım ambulansın sirenleri duydum. Başımdan sular damlarken elim elini buldu; sonunda karanlığın beni yutmasına izin verdim. "