Aybüke Er
@Aybukeerr
152 reader point
Joined on August 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Uzak, çok uzağız şimdi ışıktan
Çocuk sesinden, gül ve sarmaşıktan
Dönmeyen gemiler olduk açıktan
Adımızı soran, arayan var mı?
DergahKitabı okuyor
Nefret bile unutuluyor ama kırgınlık unutulmuyor işte.
MundiKitabı okuyor
Vatanın müdafaası onun ekmeğini yiyen her evladı için mukaddes bir vazifedir.
MundiKitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Türkiye'deki üçlü ideolojik bölünme giderek netleşiyor. Bir yanda, Atatürk'e saygı ve bazen sevgi duyan ama Kemalizme karşı olanlar var. Atatürk'ü -daha çok- bu yurdu düşmanlardan kurtarmış bir kahraman olarak benimsiyorlar. Ama Kemalizmin birçok ilkesine kısmen ya da tamamen karşılar. Laiklik, devletçilik, devrimcilik ve halkçılık karşısındaki tutumları çok açık. Cumhuriyetçiliğe karşı değiller ama içerdiği demokrasi anlayışı onlar için fazla geniş. Ulusçuluğa karşı değiller ama onların ulusçuluk anlayışı -en azından son yıllara kadar- Kemalist ulusçuluktan çok farklı: "Irk"ın ve "din"in öne çıktığı bir ulusçuluk. Çok zaman "yayılmacılık" eğilimleri de taşıyor.
İkinci kesimdekiler, hem Atatürk'e hem de Kemalizme karşılar. Halifeliği ve hatta padişahlığı kaldırdığı için. Kimisi Atatürk'e kızgın kimisi de düşman. Laikliği içlerine sindirebilmeleri söz konusu bile değil. Onlar açısından önem taşıyan "ümmet" olduğu için Kemalist ulusçuluğu kabul etmeleri de olanaksız. Demokrasiyi içeren bir cumhuriyetçilik ile devrimcilik ve halkçılık da tümüyle ideolojilerinin dışındadır. Sadece devletçilik ilkesi görünüşte
onlara ters düşmemektedir.
Geriye kalıyor, hem Atatürk'e hem de Kemalizme sahip çıkanlar. Atatürk ile Atatürk'ün önderliğinde gelişen Türk devrimini ve ideolojisini bir bütün sayanlar. Bir bütün olarak benimseyenler. Yirmi birinci yüzyılın gerektirdiği yenilenmeyi, Kemalizmin ışığında gerçekleştirmek isteyenler.
Sayfa 17 - İmge YayıneviKitabı okuyor
Geçmişi yeniden yazmak onu yeniden yaratmaya yetmiyordu.
Sayfa 47 - MundiKitabı okuyor
hem çok zor, hem çok kolay
vazgeçmeyi öğrendiğin yaşların başlangıçları
HANGİMİZ ÖNCE ÖLECEK
Her yokladığında şiddetle savuşturduğumuz
Tetik bekleyen soğuk sancı:
Kim önce ölecek içimizden?
Kendi zehiriyle mühürlü soğuk ter
Sustukça çözülen soru
Zamanının sağlamlaştırdığı saydamlıkta
Arkadaşlar: hayat akrabalığı
MetisKitabı okudu
Medeniyet dediğin de insandan başka bir şey değil ki insanı ne yaşatırsa onu da o yaşatıyor. Hava veya su değil; insanı etiği, estetiği, ritmi yaşatır. Bak bunların hepsi gitti burada. Sözünde ağırlık, eserinde güzellik, tavrında tutarlılık kalmadı. Bir o yandan bit bu yandan konuşan boşboğazlıktan başka şey değil devrin.
Başar Başaran
Sayfa 9Kitabı okudu
Ben kindenim, dinersem mahvolayım
Durulursam bataklıklarla ansınlar beni
Sayfa 182 - Can YayınlarıKitabı okudu
Demek ki insanı hatıraları var ediyordu. Mazisi insanı titiz bir ustalıkla sıfırdan alıp olduğu güne getiriyor, onu günlerinden imal ediyordu. Geçmiş olmayınca, anılarını bulamayınca insan hiç kimse oluyordu. Kim olduğu hiçbir önem teşkil etmeyen, öylesine, dünyadaki insan kalabalığına bir baş daha eklensin diye var edilmiş sonra da kenara atılıp unutulmuş biri. Adı yok, kimliği yok, hatıraları, inançları, sevinçleri, yüzünün çizgilerine yerleşmiş hayal kırıklıkları, kayıpları yok. Sanki kartondan bir adam bir insan maketi.
Sayfa 18 - MundiKitabı okuyor
kendini bulmak dünyanın yer yerinde zaman alırken
hayat geri istiyor
özgürlük dediğin öksüzlüğe kalıyorsun
debisi yüksek nehirler akıp durdu içinde
şimdiki çaresizliğin haksız bir dinginlik
içindeki saf şiir, kendinden hayat yapan toy tedirginlik
yıllara kaptırdıklarını olgunluk sanıyorsun
görünür oluyor dünya yuvarlaklaştıkça
bütün maceraları kuşatan politika
o zaman da biliyordun, şimdi de biliyorsun
yıllarca başkalarının anlamasını beklediğin gerçeklerin
yasını tutuyorsun
Sayfa 23 - MetisKitabı okudu
Dümdüz, hiçbir girintisi çıkıntısı olmayan, babamın ölümüne kadar olabildiğince heyecansız bir hayat sürdüm hep. Ne bir trafik kazası geçti başımdan ne bir apandisit ameliyatı, ne bir kavgaya karıştım ne de bir çekilişten küçük bir tarak dahi olsa hediye isabet etti şansıma. Hiç aldatılmadım, hiç karakola gitmedim, şahit olarak bile dinlenmedim, bir dişçi anım bile yok. Bir anda ortadan kayboluversem o zamana kadar var olduğumu kanıtlayacak birkaç resmî evrak dışında bir iz bırakmadan silinebilirim dünyadan. Varlıkla yokluk arasındaki şey çizgi bile değil, soğanınkini hatırlatan ince, saydam bir zar.
Sayfa 94 - Can YayınlarıKitabı okudu
En kötü yalan içine doğru karışmış yalandır.
Ne içindeyim zamanın
Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpâre, geniş bir ânın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüyâ rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgârda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükûtu öğüten
Uçsuz, bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş;
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim...
Sayfa 19
Ümitten ümit kesilmez
yeniden eskisinden gayrı türküler söylemeliyim
farzoldu bana devran devair yolculukları
hiç kullanılmamış maceralar peşindeyim
yağmur gelir gider ufuk malûm sarı
farzoldu bana devran devair yolculukları
siyah siyah avuçları kurşuni camlarda
susuz gözleriyle ölüler unutuldu
bir başka mezarlıktır hanidir hatıralar
hanidir mısra mısra kan kusuluyor
garipsemiş fenerler uyandı tenhalarda
fıstıkî makam üzre malûm akşam oluyor
usandık bıktık eski kahırlardan
bitmez tükenmez bir hasretlik sardı bizi
yollar tutulmuş ferhad misâli yolcu olamazsın
ölüm eskimiş kabil değil yenilemek
tersine çevirmek bir eldiven gibi içimizi
şimdi yine saatlerin ormanında tek başınasın
yollar tutulmuş ferhad misâli yolcu olamazsın
şu dağın ardında son ümidim
dağlar ve yollar yürümekle tükenmez
yeniden eskisinden gayrı türküler söylemeliyim
devran değişti ümitten ümit kesilmez
