“Ey nefsim! Kalbim gibi ağla ve bağır ve de ki:
Faniyim, fani olanı istemem.
Acizim, aciz olanı istemem.
Ruhumu Rahman’a teslim eyledim, gaye istemem.
İsterim fakat bir yâr-I bâki isterim.
Zerreyim fakat bir şems-i sermed isterim. Hiç-ender hiçim fakat bu mevcudatı umumen isterim.”
Sayfa 236 - On Yedinci Söz’ün İkinci Makamı