Okuyacaklar için öncelikle Osman bir üçlemenin son kitabı. Birbirinden ayrı okunduğunda her biri ayrı hikaye gibi ama olay örgüsü için kesinlikle baştan başlamanızı, en azından Yeşil Peri Gecesi'ne öncelik vermenizi tavsiye ederim.
Kapak Kızı'na başlayıp biraz sıkıcı geldiği için bırakmıştım ve Yeşil Peri gecesi de yıllardır kitaplığımda öylece bekliyordu. Nasıl bir hata yaptığımı kitabı tekrar elime aldığımda anladım.
Yeşil Peri Gecesi'nde Şebnem'e çokça üzülmüş, onun anlatımıyla Osman'ın gamsızlığına da pek sempati duyamamıştım.
Ama:)
Osman kendi anlatımıyla beni çok başka etkiledi, aslında Şebnem baştan sona harabe bir hayatın içinde sürüklenmesine rağmen bana Osman'ın hikayesi daha sarsıcı, yıkıcı geldi.
Kitabın gösterdiği en önemli şeylerden biri, insanın duygularını ve iç dünyasını kendi dilinden dinlemekle yakınlarından dinlemek arasındaki fark. Ne çok yanlış anlaşılma, ne çok bilinçli yanıltma, ne çok karşılıklı ama dile gelmediği için hep karşı tarafı suçlamaya yol açan beklenti...
Önce zorluklardan geçip sonra rahatlığa kavuşmak, yaşama idmanlı başlamak meğer Osman ve Osman gibilerin hayatından daha kolaymış. Saltanatın geride bıraktığı sefaletin içinde ne yapacağını bilmeyen, hiç çalışmamış, hiç muhtaç olmamış, hep vermeye alışmış ve istemeyi hiç bilmeyen bir Osman..
Bir solukta merakla okuyacağınız bu iki kitabı kesinlikle listenizin başına almalısınız.