Laptev'i özgür bir birey olmaktan alıkoyan çocukluk çağı, onun ailenin kölesi olarak kendini kabullenmesine sebep oldu. Gençlik heyecanı ile aşık olmasıyla, duygularını dile getirmesiyle belki ilk özgürlüğüne kavuştu. Evlilik yapmalarına rağmen sevgisinin karşılık bulamaması onu tekrar köleye dönüştürüp içindeki yaşama olan bağını yok etti. Hayat onun için sıkıcı, geçirilmek zorunda olunan zoraki bir ömür ve eziyet haline geldi. Yazık ki ne inancı, ne duyguları ne de umudu kaldı.
