"Herkes ara sıra kendini rol yapıyormuş gibi hisseder. İşin anahtarı yoluna devam etmen ve o anda alabileceğin en doğru kararı almandır. Hata yapmaktan korkma. Benim en çok öğrendiğim zamanlar, hata yaptığım ve hatalarımdan döndüğüm zamanlardır. "
Mutlu insanları mutsuz insanlardan ayıran en önemli etken, güçlü ilişkiler. Bu arada araştırmanın başka bir bulgusu da çok önemli. Çocuklukta annesiyle sıcak ve güçlü ilişkisi olanlar hem daha mutlu hem de daha başarılı.
"Yaşamla ölüm arasında bir kütüphane var, dedi. Bu kütüphanedeki raflar sonsuza kadar gider. Her kitap yaşamış olabileceğin başka bir hayatı yaşama şansı sunar sana. Farklı seçimler yapmış olsan, şu an nasıl bir hayatın olacağını görürsün...
Pişmanlıklarını telafi etme şansın olsaydı, bazı konularda farklı davranır mıydın? "
İnsanlar yönlendirilmiş bir haber bombardımanı altında gerçeği yalandan, eğriyi doğrudan ayırt etmekte güçlük çekiyor. Zaten büyük kitleler dünü unutur, yarını ise düşünmez, sadece anı yaşarlar. Bu an ise iktidarların ve medyanın manipülasyonları ile oluşturduğu için genellikle yanlış yorumlanır.
Olgunlaşmamış insanın özelliği, bir dava uğruna soylu bir biçimde ölmek istemesidir, olgun insanın özelliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir.
Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman keşke bunu yazan çok yakın bir arkadaşım olsaydı da, canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim diyorsanız, bence o kitap gerçekten iyidir.
"Hissetmenin zayıflık, tokadın güç, okşamanın yalan, alkışın güven, esaretin cennet, cesaretin cehennem olduğu yerde, sevgi ahmaklık, ölüm ise başkasının gururudur..."
"Son saniyeye kadar bir annenin gözünde çocuğunun bakışını, teninde çocuğunun kokusunu bulabilirsin. Bu tanrısal bir kurgu, anneler çocuklarını sonsuza kadar bedeninde taşır."
Çocuk yetiştirmek bir ekip işidir. Üstelik çocuğun anne baba kadar halaya, teyzeye, büyükanneye, dedeye, komşuya, mahalleye de ihtiyacı vardır. Ekip ne kadar birbiriyle uyumlu ise çocuk yetiştirmek o kadar kolaylaşacaktır.
Biz bilincindeki anne babanın sevgisinde hem kendileri hem de çocuk vardır. "Seni sevince benim hayatım daha anlamlı, daha zengin oluyor," duygusunu yaşarlar ve yaşatırlar. Çocuk hem kendini hem de onları bu sevgide vazgeçilmez görür.
Sağlıklı, güçlü ve özgüveni yüksek çocuklar yetiştirmek için onlara büyürken zorluklarla kendi başlarına mücadele etme, hata yapma, başarıyı tatma fırsatı sunmak gerekli görünüyor.
Biri tarafından sevilmek yüceltir bizi, kişiliğimizi etkiler, adeta kaderimizi değiştirir. Bambaşka biri oluruz o aşk, o sevgi sayesinde. Hiç sevilmeden bu dünyadan göç edenler için ise ne büyük bir kayıp!
İnsan eğer bir inanç doğrultusunda yaşarsa, kendi inandığı bu gerçeğe başkalarının da inanmasını sağlar. Kader motifinin çizdiği yolda giderken başına gelenlerde kendisinin hiçbir sorumluluğu olmadığını düşünür. Sonra da "ben biliyordum zaten böyle olacağını" deyip haklı çıkmanın buruk hüznünü yaşar. Kendini doğrulayan kehanet tam olarak böyle bir şey işte.