Bu yaşadığım hayat o kadar benim değil ki herhangi bir saatimde birisi gelip de bana "Haydi kalk, sıra sana geldi, kendi kendin ol!" diye bağırsa sanki böyle bir şey mümkünmüş gibi inanıp koşacağım.
Onun gözünde, bir davranış sırf etkisiz olduğu için anlamını yitirmezdi. Birini seviyorsan gerçekten severdin, verecek başka hiçbir şeyin yoksa bile sevgin yeterdi.
...bırakalım şu erdemli insan rahat bir soluk alsın artık. Çünkü olur olmaz herkesin ağzında bir erdemli insandır gidiyor. Çünkü adeta bir beygire döndürüldü erdemli insan: Üzerine binip, kıçına sopayı basmayan yazar kalmadı. Çünkü erdemli insanın anasından emdiği süt burnundan getirildi ve onda artık ne erdemin e'si ne de kemik üzerine gerilmiş bir deriden başka bir beden kaldı. Çünkü erdemli insana ikiyüzlü davranıldı. Çünkü erdemli insana hiç saygı duyulmadı. Yeter artık!
Nasıl da tuhaf, gönül çelen, insanı alıp götüren harika bir sözcüktür şu yol sözcüğü!.. Ve yol denen şeyin kendisi, nasıl da büyüleyici, göz kamaştırıcıdır!